Δεν μπορώ να χωρίσω πελάγη
Δεν μπορώ να ενώσω στεριές
Κι είναι τόσο μεγάλη η ανάγκη
Να βρεθούνε κοντά οι καρδιές
Δεν μπορώ τη ζωή μου ν’ αλλάξω
Δε σου φτάνει η δική μου ζωή...
Όπου και να ξενυχτάς,
το ίδιο φεγγάρι θα κοιτάς
Κι όσο μακριά κι αν πας
Μες στην καρδιά μου θα χτυπάς
Δεν μπορώ να παλέψω το χρόνο
Δεν μπορώ με το χθες να επιζώ
Έχω ανάγκη μισή να ξαπλώνω
Και να είσαι το άλλο μισό
Μα μπορώ με το νου να σε φτάσω
Και να σ’έχω για πάντα εδώ...