Με αργές κινήσεις τη ζωή μου
περιφέρω
Μες στα μπαράκια που γυρίζαμε μαζί
Το ξέρω άλλωστε πως δε θα
καταφέρω
Να σε ξεχάσω να σ’ απορρίψω μια
στιγμή
Μόνη κοιμάμαι, με σένα ξυπνάω
Δε σε θυμάμαι, μαζί σου μιλάω
Κλείνω τα μάτια μα λύση δεν είναι
Σε βλέπω μπροστά μου, είσαι όπου
είμαι
Σίδερο οι λέξεις κι απ’ το στόμα μου
δε βγαίνουν
Φωτογραφίζω αγαπημένες μας γωνιές
Κι ανησυχώ, ποια χέρια τώρα σε
μαθαίνουν
Και ποιο το σώμα που αγκαλιάζει ό,τι
λες.