Πού να βρίσκεσαι τώρα και πώς άραγε ζεις,
σε ποιον κόσμο, ποια χώρα, σε ποιο χρόνο, ποια ώρα
και με ποιον θα συζείς.
Έχω ζήσει στη στάχτη και πιο κάτω απ’ τη γη
περιμένοντας να’ ρθεις μα ποτέ δε μου γράφεις
πού υπάρχει ζωή.
Ποια κρεβάτια ζεσταίνεις, σε ποιες κάμαρες ζεις,
πόσες σχέσεις καρφώνεις, πιες αγάπες σταυρώνεις
της παλιάς σου ζωής.
Πόσους ρόλους θα παίξεις σε μια ξένη σκηνή
που θα πρέπει ν’ αντέξεις όσα κρύβουν οι λέξεις
κι ό,τι κρύβει η ζωή.
Κι αν ζωή κάπου υπάρχει, κάπου υπάρχει και φως
τατουάζ σ’ ένα δέρμα που `χω γράψει με αίμα
γιατί ζω μοναχός.
Τατουάζ τ’ όνομά σου στο μυαλό, στο κορμί
όλα ήταν δικά σου και γι’ αυτό θα δικάσουν
και ψυχή και κορμί.