Elke keer as we met de famille gon uit eten
Zitte over mij te kankeren en te bleten
Da'k zo lui zen en in't huishouwe nikske doeng
A'k me goesting ni krijg, me gedraag lak e klein joeng
Ik hoor a niks ans doeng as klagen over mij,
En deroem vinkik het eigelijk wel heel straf.
D'r kan m'n verstand ielemol ni bij,
Askik veur niks ni deug,
Weroem bolde gij het dan ni af?
Liever lui as muug, on, wareke de pest,
Swenst da gij afwast ligkik in mijne nest.
Of 'k lees een halfuur e boekske oep 't weecee
Of 'k zit on de computer of in de sofa veur teevee.
Is er iet nief kunde da veur mij gon halen
't intreseert me ni hoe dagge da moet betalen.
Desnoods zette da kefferke van a mor te koop,
Want as da nog is bet, schiettek het meurmel overhoop.
In de keuken zedde gien al te groot licht,
Da valt ni te frete zegkik vlak in a gezicht.
'k gon nor 't frituur of de pita wa vajeroep,
stikt gij mor in oe pattatten en a verse soep
In 't weekend gonnek met m'n vrienden uit,
Wa gij d'r van vind, intreseert mij just gien fluit.
En zen'k strontzat, kotsek neffe 't bed,
Dan kunde swenst g'oepkuist zien wa'k hem gefret.
'k hem gien manieren oemda'k alted loop te boeren,
en ge hed een vermoeden da'k langsgon bij de hoeren.
Mor ik aanvaaard giene kritiek brachtek on oe verstand
Die keer dagge bloeide met a tanden in a hand
Mor...
Mor binnen drei jaar dan zal'k is wa laten zien,
Dan bolleket zelf af, want dan weurekik achtien.
Want da gij ni vertrekt is oemda ge m'n moeder zij
En ikke dus bij a woon en gij eig'lijk feit'lijk ni bij mij!