Hij is den exhibitionist van de metro
mor oek oep ander pleutsen is em aktief.
Hij is den exhibitionist van de metro,
En elken dag dan beleeftem wel iet nief.
Want verleje meundag was 't overal vollen dak.
't Zag zwart van 't volk, slapend, e stuk in hunne frak.
En ik stond weral paraat met m'n handen in m'n zakken.
Ik trok m'n fraksken open en vroeg wie wilt er is on lakken?
Want verlejen destag haddek toch weral pech.
D'r liepen weral flikken, ik dacht: ik zennekik hier weg.
En oep den trap nor buite zag'k e maske van e jaar of acht.
En moest ze ni zo stinken, dan haddek ze misschien verkracht
Want verleje woensdag dan stondek weral heet.
Ge mocht vragen waddagge wou, ik was veur alles direct gereed
Ik begon hem af te spelen in 't midden van 't perron
En na wa lopen snokken spotek in de nek van een non
Want verleyen donderdag regenden het lak zot
En tussen al die mensen kreeg'k een grietje in de mot
Ze droeg een sexy rokske, vrij keurt en wreed gewaagd
En oep't moment da z'heur bukte, awel dan hebbek heur ontmaagd
Want verleyen vrijdag dan zattek in de stront
Dan gon de mensen uit of hangen zoemor wa rond
Ik dacht 't is de moment, ik zit just met een lat
Mor toen zen'k meuge gon lopen met de flikken achter m'n gat
Want verleye zaterdag zit het vol sleuren
Het krioelt van de verrassingen, 'k weet nooit wat er go gebeuren
Toen zaggek een ouw doos van e jaar of tachteg of meer
Ik brulde: alles geven, 't is misschien de leste keer
Want verleye zondag dan was 't den dag des heren
En speciaal veur die gelegenheid gon'k veurtdurend uit de kleren
De pastoor stond wa te lullen en na e kwartier of drij
Zeetem: ziehier het lichaam van christus en ik riep hier hedde da van mij!