Τι κάνεις, Αλέξαντρε
και δεν έρχεσαι στα μέρη μας;
Κι όλο κάτι περνάει απ’ το νου μας
πως σου συμβαίνει.
Τι έγινε και χάθηκες
κι ένα σημάδι σου δεν είδαμε.
Τι κάνεις, Αλέξαντρε
και δεν γράφεις ένα γράμμα;
Κι όλο λέμε πως φτάνει η μέρα
που θα'ρθούμε κάτω να σε βρούμε.
Πώς τα περνάς, τι γίνεσαι;
Τι κάνεις, Αλέξαντρε,
και τα πατήματά σου πια δε χτυπούν τη σκάλα;
Κι ο ίσκιος σου δε μετράει τώρα τη μέρα.
Οι δρόμοι που περπάτησες
γέμισαν χαρτιά και πριονίδια.