Πρέπει σκοτάδια να διαβείς
από φωτιές να 'χεις περάσει,
να 'σαι στην κόψη μαχαιριού
να βλέπεις τ’ άδικο παντού
να δεις γιατί έχω κλάψει.
Τα παράλογα σου λόγια
ίσως να μην τα 'λεγες
και το βάρος της ψυχής μου
αχ, ίσως καταλάβαινες.
Πρέπει στ λύπη ν’ αφεθείς
με τον καημό να ξημερώσεις,
να 'χεις φουρτούνες μες στο νου
να σε χτυπάνε από παντού
τον πόνο μου να νιώσεις.
Τα παράλογα σου λόγια
ίσως να μην τα 'λεγες
και το βάρος της ψυχής μου
αχ, ίσως καταλάβαινες.