Σαν χαμένος χαρτοπαίχτης γύρισες,
το κουδούνι του σπιτιού μου χτύπησες,
ζαλισμένη στ’ άγρια χαράματα,
προδομένη και με κλάματα.
Το ’ξερα πως θα γυρίσεις,
στ’ όνειρό μου τ’ άκουγα,
και πως θες να με χωρίσεις
σαν να είμαι τράπουλα.
Σαν χαμένος χαρτοπαίχτης έμπλεξες
και σε άσχημο παιχνίδι έπαιξες.
Κι αν αγάπες και φιλίες ξέχασες,
την ψυχή σου μόνο έχασες.
Το ’ξερα πως θα γυρίσεις,
στ’ όνειρό μου τ’ άκουγα,
και πως θες να με χωρίσεις
σαν να είμαι τράπουλα.