Μονάχος μου παραμιλώ
είναι το βλέμμα μου θολό
κι η σκέψη μου μπλεγμένη.
Με δυο αγάπες μαζί
με μια η καρδιά που ψευτοζεί
και με τι δυο πεθαίνει.
Διπλή ζωή, διπλός καημός,
κάθε στιγμή μου στεναγμός, κάθε μου ώρα πόνος.
Ανάμεσα σε δυο καρδιές
έρημος πέφτω τις βραδιές και ξημερώνω μόνος.
Είναι το σφάλμα μου βαρύ
κι ο κόσμος δεν με συγχωρεί
και πάντα με πληγώνει.
Ο στόχος είμαι καθενός
και με βαραίνει ο ουρανός
κι η γη δεν με σηκώνει.
Διπλή ζωή, διπλός καημός,
κάθε στιγμή μου στεναγμός, κάθε μου ώρα πόνος.
Ανάμεσα σε δυο καρδιές
έρημος πέφτω τις βραδιές και ξημερώνω μόνος.