Ene Bizkai'ko miatze gorri,
zauri zarae mendi ezian!
Aurpegi balzdun miatzarijoi.
ator pikotxa lepo ganian.
Lepo ganian pikotxa zorrotza,
eguzki diz-diz ta mendiz bera.
Ator bideskaz, -goxa sorbaldan-,
kezkeko zeruba yaukon olera.
Opor-otsa dok txaide zabalan,
-ukabil sendo, soñanzki urdiñ-.
Jaubiak, barriz, nasai etzunda,
laguntzat auke, i, urritizkin.
Aurpegi balzdun miatzarijoi,
ari bitartez deyak yabiltzak.
Bideskan zelan dirdir yagijek
txapel-okerren kapela baltzak!
Orreik yaukoen gaizkin-itxura
zizpa luziak lepo ganian!
Ene Bizkaiko miatze gorri,
zauri zarae mendi ezian!
Mendiz bera lau txapel-okerrez
aurpegi balzdun miatzarija.
Begi baltz horrek sastakai dozak
baña zatitu ezin esija.
Noruntz aroe eski-lotuta
burni margodun gorputz gogorroi?
Sendua ba'intz, etsai-odolez
bustiko eunken pikotx zorrotzoi!
Nerbion-ertzok, -tranbi-dardara-,
azkatu nayez, zenbat alegin!
Baña olaen zarata artian
aren ayotsak aditu ezin!
Zizpa luziak sutan yagozak,
-opor-zaratak txaide zabalan-.
Aurpegi balzdun miatzarijoi,
igeri adi euren odolan...!
Txapel-okerrak edango yabek
ardao onena Gomez-etxian.
Ene Bizkai'ko miatze gorri,
zauri zarae mendi ezian!