een saxofoon die schreeuwt om hum
een buurman die kruipt in zijn schulp
mijn handen knijp ik haast tot pulp
maar het ergste:
is weg te gaan met stille
weg te gaan met de Noorderzon
is een ziekte
en daarmee kom ik het verste
ik wil jou
ik wil jou
ik wil jou
juist nou
ik wil jou
vanuit mijn venster zie ik vaag
de dronkenman die mij beklaagt
en de zeeman die maar al te graag
mijn plaats in neemt
en ik vraag de man hier weg te gaan
naar een land hier ver vandaan
omdat ik, ik hem niet uit kan staan
is dat zo vreemd?
ik wil jou
ik wil jou
ik wil jou
juist nou
ik wil jou
en alle vaders zijn nu kwaad
hun lieveling zit zonder
maar al hun dochters zijn te laat
want ik lig niet meer onder
dan gaan ze naar de sociëteit
en praten met mijn kamermeid
ze liegt; ze heeft de tijd
meer heeft ze niet
ach, ze is vindingrijk
en ze zegt steeds dat ik op haar lijk
en ze geeft me altijd gelijk
maar meer heeft ze ook niet
ik wil jou
ik wil jou
ik wil jou
juist nou
ik wil jou
kijk je muziekant lacht me uit
hij ging zijn gang, ik brak zijn fluit
een lelijk, vals geluid
blies hij, nietwaar?
maar, maar, ik deed het omdat-ie loog
en omdat die ploert jou bedroog
en veel te laat de laan uit vloog
en omdat, en omdat ik...
...wil jou
ik wil jou
ik wil jou
juist nou
ik wil jou
ik wil jou
ik wil jou
juist nou
ik wil jou