Verse Giryan :
Meçhul mekan akıl ben içinde gardiyanım Dilimde bin şükürle dolduruyorum vardiyamı (şükür) Eksik kurguların zarif veda fasılları, sahte (sahte) İnsanlığın kayboluyor vasıfları Tutku kuytusunda dudak büken zaman Senin ihtimalin kalabalık, sabrın samimi değil Matem olur bahşişin, istemiyorum kafiyeni Minyatür bir sonbahar bu biraz yaza değin lütfen Devreden kesirli hayatlardan eksilip Yarım kalmış her yanımla kurdum harf atölyemi Batırdığım da oldu kimini kağıt gemiye bindirip Ve bende bazı ölülerin hala sıcak kemikleri Bir de şöyle düşün bir gün limanlarda kaybolur Belki belli etmeden o gün deniz aya mı olursun (O gün deniz aya mı olursun) Uykuların kalbini sök insan olmak isteyen ziyan Gerisi sağ cebimde
Nakarat :
İntizam :
Söyle hangimiz haklı sen içindeki şeytana sor Bakalım yetecek mi ki sabrın? Yetmez buna iki gram aklın Sadece kendin olabilmek için bu yol Kaç sabahına vacip huzur? Beni hor görüp eğlen sende kusur Yaksın bırak içimize doğmaz umut Kalp görür kaçamazsın hakikatinden
Hayali :
Göremeyen önünü yolları bulamaz Bana benden öte köy yok Yine dilim durmaz (dilim durmaz) Geliyorum yarına haber sal Bırak ellerim kanlı kalsın Rüya kârı var orda yansın Kaçamadım kendimden, vuramadım yine kendimi Bulamadım ben
Verse Hayali :
Kalp kapaklarım kapandı, kulaklarım sağır Yüküm ağır yarın benden habersizdi ama sonum hazır Bilir misin yazın ortasında durmayan kanı (bilir misin?) Buz tuttu soylarım Fenalarda kaldıkça buluşuyorum belalarla Dram kokan her bir yanım alışkındır vedalara Gecem gündüz oldukça sevinçlerim hüzün doldu Yağmurlarına ben esir oldum Süslü dünya umut verip göz kırpma bana Biliyorum ki sen de bırakacaksın yarı yolda Bak bu beden ne savaşlar gördü Zayıfladı, hastalandı, yavaş yavaş söndü İnan kirli ellerim, sandığın kadar da pak değilim (pak değilim) Aşık olmak istediğim maalesef ki sendeyim (evet sendeyim) Malup olmadım galip oldum ama ben yine sendeyim
Nakarat :
İntizam :
Söyle hangimiz haklı sen içindeki şeytana sor Bakalım yetecek mi ki sabrın? Yetmez buna iki gram aklın Sadece kendin olabilmek için bu yol Kaç sabahına vacip huzur? Beni hor görüp eğlen sende kusur Yaksın bırak içimize doğmaz umut Kalp görür kaçamazsın hakikatinden
Hayali :
Göremeyen önünü yolları bulamaz Bana benden öte köy yok Yine dilim durmaz (dilim durmaz)Geliyorum yarına haber sal Bırak ellerim kanlı kalsın Rüya kârı var orda yansın Kaçamadım kendimden, vuramadım yine kendimi Bulamadım ben
Verse İntizam-ı Kelam :
Özrü var, kabahatinden büyük sen sağlıcakla kal Gönül kapın açılmadıkça orda dal hayaline (dal!) Kavuş kavuşabildiğine anlat serüveninde Gezen kayıp duyguları şirazene Kimini yolda bulur kader tutar elinden (kimini) Kimine sahip çıkmaz insan gider kuytu rezilden Gücün yeterse kurtul bakalım elinden (hadi!) Terkedilmiş hissiyatı verdiler gücenmeden Cebine sığmayan vebali yüklenirsen seni de hor görürler (seni de) Seni de mahveder bu dünyalık arzular Beni de demir parmaklıklara sağ duyumdan aldılar Bunlar böyle insanlar Konuş dediler önce susma hakkı vermeyip (sus) Ben de döktüm içimi zatı doğrularla terletip (dök) Kimin haklı kimin haksız olduğu ise meçhul Lakin hakikat şudur ki doğru serde gizlidir
İntizam :
Söyle hangimiz haklı sen içindeki şeytana sorBakalım yetecek mi ki sabrın?Yetmez buna iki gram aklın Sadece kendin olabilmek için bu yol
Hayali :
Kaç zamandır gözlerim yaşlı Kaç zamandır sözlerim haklı Kaç zamandır göremiyorum Kaç zamandır göremiyorum
İntizam :
Söz nailine geç yorulur Serden gelen hep sual etmez ezelden Sorsam da yakınmam dönmem geri hedefimden Bir sebep yok zaten
Hayali :
Nerdesin yaralara merhem? Nerdesin inşihara çarem? Kapandı kapılar Restledi alem Yol göster