Τριαντάφυλλα τα χέρια μου ματώνουν
αφού τα `κοψα με μίσος με πληγώνουν
και με χέρια ματωμένα σου τα δίνω
να πνιγούν μέσα στο αίμα πριν τα πλύνω.
Νύχτα ψάχνω άστρα να σου αφιερώσω
να γεμίσω χούφτες και να σου τα δώσω
και αν νύχτα κοιμηθείς πριν να νυχτώσει
θα πνιγείς με φως πριν να ξημερώσει.
Χειμώνας ήρθε και έφυγε το καλοκαίρι
και ακόμα αίματα πολλά έχω στο χέρι
όσο νερό τους ρίχνω εκεί μένουν
όπως οι τύψεις που αν έρθουν δε σου φεύγουν.
Κι έτσι έφυγε η νύχτα χωρίς άστρα
την κηδέψανε μια μέρα μέσα στα άσπρα
και τα χέρια μου ακόμα ματωμένα
τριαντάφυλλα και αστέρια έχω κλεμμένα.