Şiir ( ibrahim dizlek )
‘' ey benim vicdanımın sesi hayatımın dengesi
Yüzüne gözüne kurban olduğum anam nerelerdesin
Paramparça etti gönlümü yar değilim çıyan
Darmaduman etti ömrümü dost dediğim yılan
Bu alemde bu hayatta bu dünyada kocaman bir yalan
Özüne sözüne kurban olduğum anam nerelerdesin
Hasret yağmurunda ıslandım üşümedim
Kurşun yedim sol yanıma yaslandım düşmedim ölmedim
Bir damla gözyaşına bin ömür feda ederim
Yoluna izine kurban olduğum güzel anam nerelerdesin ‘
Sevdalıyım ben bir cana sevdalı
Ne şirindir ne leyladır ne aslı
Bulunmaz emsali yoktur benzeri
Sevdalıyım ben bir cana sevdalı sevdalı
Sevdalı sevdalı sevdalı sevdalı
Sevdalıyım ben anama sevdalı sevdalı
Sevdalı sevdalı sevdalı sevdalı
Bir esirim bir köleyim ben ona
Bu sevdalar benzer dağlar karına
Şavkı vurur ta yüceler başına
Sevdalıyım ben bir cana sevdalı sevdalı
Sevdalı sevdalı sevdalı sevdalı
Sevdalıyım ben anama sevdalı sevdalı
Sevdalı sevdalı sevdalı sevdalı