Görkem Akal:
Şimdi üzülme geçip otur aşka kelam getir
Pişman olurlar sonrasında yanan yanıma gelir
Kulakların şayet duyarsa o an elin elime esir
Şimdi takmıyosun beni he bi kaç cümle kesip
Bir gün yanıma gelicen onların hiç olduğunu test edip
Gelme diycem bende artık istemiyom seni
Ağzımı yoklamayı yalandan ağlamayı bırak artık
Ellerimde narin ellerinle benide test edipte
Gelme aşka derindir okyanuslar
Bizi kötü edince gidipte mutlu olanlar var
İkide birde kötü mealdeyken yolunu bulanlar
Onlara tek bedduam lan Allah'ından bulsunlar
Dinle gülüm b.ktan hayat keşkelerden ibaret
Adına yazılan parçalar gözlerine hitaben
Sözlerimle tozlandı adın, ellerimde kitabem
Terk etmeyi bırakta gel, benimle beraber
Koşalım aşka doğru inelim biraz daha derinlere
Bi morluk var birde acı çoğusu içimde hep
Ve zaten hepsi dertden birazda sıkıntıdan
Başından beridir bitmiyor hiç içimdeki sıkıntılar
Haylaz:
Yazdıklarıma kulak ver bu duyduklarım boş değil.
Aldıklarını ver bu aklım, yerinde değil
Çünkü emanetimi aldın yıllar evvelinde gittin
Bende yarım kalan hayallerimi dar ağacından ittim
Ölüme yaklaşırken korkmuyorum, cesaretimi topladım.
Yıllar oldu sokaklarda bütün gücümü topladım.
Beni benden alanları sona sakladım anladığını sanmıştım.
Seni sen kadar severken bile beni azrail gelip almamıştı.
Bak her yanı yalnızlık sarmış, gülebilmeyi özledim oysa.
Korkuları yendim anne be çoktan, yüzüm asık olsada farketmez.
Beni unut tamam farketmez, ve bu duygular beni hiç terketmez
Kendimi yıllara teslim ederken bile sana gel diye seslenmem
Zaman geçti, unuttum attım artık ismini
Geriye döndüğüm vakit, bana kalmamıştı hiç bişey
Benden aldıklarını şimdi başkasında tat
Ben artık özlemeyi de unuttum, ve acısı geçti herşeyin
Yazdıklarıma kulak ver bu duyduklarım boş değil.
Aldıklarını ver bu aklım yerinde değil
Çünkü emanetimi aldın yıllar evvelinde gittin
Bende yarım kalan hayallerimi dar ağacından ittim.