Μπροστά απ’ τα μάτια μου τους βλέπω να περνούν,
να τραγουδάνε, να υπόσχονται τη νίκη.
Ούτε οι μισοί δε θα γυρίσουν, μα γελούν,
φεύγουν να πάνε εκεί που κρύβονται οι λύκοι.
Θα πολεμήσουνε με δανεικές στολές
και το κουβάρι η ιστορία θα ξετυλίγει.
Από το μέτωπο θ’ ακούγονται φωνές
και κάθε βράδυ θα μετριούνται και πιο λίγοι.
Αλλού ήταν οι μάχες τους
κι εκείνα που ζητούσαν
κι αλλού στρατιώτες βρέθηκαν,
λάθος εχθρούς νικούσαν.
Θα είναι σίγουροι πως κάναν το σωστό,
αλλά το αίμα πώς να το δικαιολογήσουν.
Και ό,τι μείνει θα `ναι εαυτός μισός
πως κάποιοι κάποτε πεθάναν για να ζήσουν.