Λαχτάρησα στα λόγια σου
σαν το πουλί στη τουφεκιά
κι ήταν του χωρισμού η ώρα
σαν μελλοθάνατου θηλιά.
Με άφησες να σβήνω στη σιωπή
με τόσα αναπάντητα γιατί
με την καρδιά μου άδεια
δίχως όνειρα κι ελπίδες για να ζει
μου άφησες εσύ.
Λαχτάρησα στα λόγια σου
σαν το παιδί στο κεραυνό
κι ήταν του χωρισμού η ώρα
καταστροφή από σεισμό.