Ήμουνα αχόρταγος
με τίποτα δε χόρταινα
και μέρα δεν επέρασε
νά `μαι ευχαριστημένος
Πάντα ζητούσα πιο πολλά
κι απ’ τα γλυκά κι απ’ τα ξινά
και όσα κι αν μου δίναμε
δεν ήμουν χορτασμένος
Ήμουνα αχόρταγος
προτού γνωρίσω εσένα
Μα τώρα που σε γνώρισα
αλίμονο σε μένα
Κι αν έπινα κι αν έτρωγα
εγώ ποτέ δε χόρταινα
και όλα τα επόμενα
τα ήθελα δικά μου
Και μπάνιζα αχόρταγα
και άρπαζα και βούταγα
και φίλαγα κι αγκάλιαζα
ακόμα και τη θειά μου