Μετά από χρόνια πάλι θα σε δω
και τα μαλλιά σου θα μοσκοβολούν
απ’ των νησιών τον ήλιο το ζεστό
κι από αγάπες που δε θα χαθούν.
Θα μού θυμίσεις κόσμους ζωγραφιές
απ’ το βιβλίο των παραμυθιών
όπου αρνιά χορεύαν στις πλαγιές
κι άκουγες τις φωνές των λουλουδιών.
Ο Ian Curtis ήτανε θαρρώ
στρατιώτης μολυβένιος στη φωτιά
κι η Τζόπλιν μια φορά κι έναν καιρό
κορίτσι με τα σπίρτα στη γωνιά.
Κι αν απ’ τους άλλους θα `χεις πληγωθεί
κι ο κόσμος τους θα σού φανεί σκληρός
αν μ’ αγαπάς σαν θερινή βροχή
ο μύθος μας θα μένει ζωντανός.