Η γυναίκα στο πρώτο τραπέζι
τα βλέφαρα κλείνει και παίζει
μες στην πρώτη γραμμή
του πυρός μοναχή
ένα βήμα απ’ την πίστα
με ουίσκι και νύστα
Το πρωί μοιάζει στ’ άλλα κορίτσια
γυμνή από στρας κι από βίτσια
δε φοράει κραγιόν
ούτε καν παρελθόν
δε ζητά την αλήθεια
παρά μόνο μια νύχτα
Η γυναίκα στο πρώτο τραπέζι
τα βλέφαρα κλείνει και παίζει
την τυλίγει το φως
και την ντύνει ο καπνός
όπως τώρα με νάζι
τη ζωή της τινάζει