Δεν έφυγα, κουράστηκα
να σε κοιτάω να φεύγεις
να με κοιτάς παράξενα
σαν να με διαπερνάς
Δεν έφυγα, φαντάστηκα
πώς είναι να ξεφεύγεις
πώς είναι με κλειστή πληγή
για πάντα να πονάς
Μ’έχει γεμίσει ο νοτιάς
με σκόνη απ’τη Σαχάρα
μου λείπουν οι καφέδες μας
και τα στριφτά τσιγάρα
Δεν έφυγα, κυνήγησα
το χρόνο να τον σβήσω
να βάλω μες στα μάτια σου
καινούριο υλικό
Δεν έφυγα, ξεκίνησα
μα είμαι πάλι πίσω
σ’εκείνο που λιγόστεψε
μα είναι αρκετό