Είδα πάλι το μωρό μου
χτες το βράδυ στ’ όνειρο μου
κι ήταν η χαρά μου τόση
κι έλεγα μη ξημερώσει.
Σαν να βρέθηκε κοντά μου
στην κρεβατοκάμαρά μου
κι ήτανε μες το σκοτάδι
το καλύτερό μου βράδυ.
Το `ψηνα με τα φιλιά μου
να `πεφτε στην αγκαλιά μου
αλλά πάνω στο ψηστήρι
χτύπησε το ξυπνητήρι.
Ξύπνησα κι ήμουνα μόνος
κι έγινε η χαρά μου πόνος.
Όνειρα πανάθεμα σας
ψεύτικια είν’ η χαρά σας.