Εταξίδευα Συρία
Πόρτ Σαιντ και Σκεντερία
κι έμπλεξα με μια μικρούλα
καστανή φελαχοπούλα
Ζαχαρένιο χανουμάκι
σαν μικρό μελανουράκι
το φιλώ και πάλι θέλει
χανουμάκι μου γιαλέλι
Μια βραδιά που το φιλούσα
και γλυκά του τραγουδούσα
πέντε μαύροι θυμωμένοι
και με ξύλα αρματωμένοι
μου το πήραν με το ζόρι
και με βάλαν στο βαπόρι
κι εφυγα απ’ τη Σκεντερία
να μην έχω φασαρία
Τώρα είμαι στην Αθήνα
κι αγαπάω μια τσαχπίνα
μια κουκλίτσα με βραβείο
και περνάω μεγαλείο
Μα όσο κι αν καλοπερνάω
μέρα νύχτα δεν ξεχνάω
το μικρό μου χανουμάκι
το γλυκό μελανουράκι
Ζαχαρένιο χανουμάκι
σαν μικρό μελανουράκι
το φιλώ και πάλι θέλει
χανουμάκι μου γιαλέλι