Τη μια χορεύω άνθρωπε
την άλλη μουρμουρίζω
τη μια δακρύζω ψεύτρα ζωή
και πάλι ξαναρχίζω
Και τούτο το μουρμούρισμα
σαν θρόισμα στα φύλλα
του γρύλου είναι η αναπνοή
της νύχτας η μαυρίλα
Ετούτο το τραγούδι μου
σύνορο της αβύσσου
το τάμα την υπόσχεση
σου τα ΄χω πάρει πίσω
Μπορεί και ναν το πάθος του
μπορεί κι μαύρη τρέλα
βάζει ο τρελός την τέχνη του
κι ο γνωστικός τα γέλια