Ζεϊμπέκικο
Σε δρόμου που με πνίγουν οι καπνοί
χωρίς ανάσα τρέχω νύχτα μέρα
μέσα στ αγιάζι μέσα στη βροχή αχ όλα να τα βγάλω πέρα
Φορτωμένος τους καημούς
και χωρίς μια στάση
αναμμένη μηχανή
κι η καρδιά θα σπάσει
φορτωμένος τους καημούς και χωρίς μια στάση
αναμμένη μηχανή
κι η καρδιά θα σπάσει
Στις πιάτσες στους σταθμούς στις αγορές
χαράματα με μάτια νυχτωμένα
το ξέρω δε θα `ρθουνε Κυριακές
αχ
δεν υπάρχουν πια για μένα
Φορτωμένος τους καημούς
και χωρίς μια στάση
αναμμένη μηχανή
κι η καρδιά θα σπάσει
φορτωμένος τους καημούς και χωρίς μια στάση
αναμμένη μηχανή
κι η καρδιά θα σπάσει