Ματάκια μου αγαπημένα
σαν έφυγα μακριά στα ξένα
μια παροιμία είχα βρει
ότι δεν είν’ σωστή.
Γιατί δεν είχα λησμονήσει
τα μάτια που είχα αγαπήσει
και η καρδιά μου η φτωχή
τους έμεινε πιστή.
Ας λένε αν δεν βλέπονται
μάτια πως λησμονιούνται,
ματάκια που δεν κλαίγονται
και πιο πολύ αγαπιούνται.
Σαν τα χωρίζει η ξενιτιά
το δάκρυ τ’ αθωώνει
ματάκια που δεν βλέπονται
μια αγάπη τα ενώνει.
Δεν σας λησμόνησα στα ξένα
γλυκά ματάκια ερωτευμένα
γιατί στα στήθια μου βαθιά
μ’ ανάψατε φωτιά.
Τόσον καιρό που είχα λείψει
μακριά σας πέθαινα από θλίψη,
νοστάλγησα στην ξενιτιά
την πλάνα σας ματιά.
Ας λένε αν δεν βλέπονται
μάτια πως λησμονιούνται,
ματάκια που δεν κλαίγονται
και πιο πολύ αγαπιούνται.
Σαν τα χωρίζει η ξενιτιά
το δάκρυ τ’ αθωώνει
ματάκια που δεν βλέπονται
μια αγάπη τα ενώνει.