Μου `πες πως πέρασες πολλά
Δεν έχεις άλλη αντοχή
Δεν ησυχάζεις μια στιγμή
τσιγάρο παίρνεις ανάβεις καις
και τη φωτιά χαρίζεις
Δεν είναι ο κόσμος σου αυτός
Που πάλεψες να χτίσεις μόνος
Όλα τα πάθη σου μου λες
Τραγούδια λόγια μες το χθες
ζεϊμπέκικος ο πόνος
Αφού για σένα έπαψα στον κόσμο να ελπίζω
χάθηκα νύχτα μια φορά και πάλι νύχτα θα γυρίζω
Κι όλα τα λάθη που `κανα σε σένα τα χρεώνω
Έστριψα κέρμα τη ζωή, πάλι την τύχη μου πληρώνω
Όσα κι αν έκρυψες βαθιά
Πονάνε πάντα σαν καρφιά
Και μένει χρόνια ανοιχτή
Μέσα σου μυστική πληγή
Που πάντα σε φοβίζει
Αφού για σένα έπαψα στον κόσμο να ελπίζω
χάθηκα νύχτα μια φορά και πάλι νύχτα θα γυρίζω
Κι όλα τα λάθη που `κανα σε σένα τα χρεώνω
Έστριψα κέρμα τη ζωή, πάλι την τύχη μου πληρώνω