Ποιο το καλό ποιο το κακό ακόμα δεν το βρήκα
μα από την πόρτα φεύγω εγώ που από την ίδια μπήκα.
Εφτά μερών η φεγγαριά μαζί κι ο αποσπερίτης
ό,τι άλλαξε είν`στην καρδιά, ο νους είν`σταλακτίτης.
Ανάβει κάρβουνα η καρδιά, γινεσ`αναστενάρης
μα δροσουλίτης μια βραδιά σαν την πνοή στρατάρεις.