Πήγα ως το θάνατο κορμί αθάνατο
κι έγινα ένα με το χώμα,
κάθε που σ’ άγγιζα σαν πέτρα ράγιζα
δεν σε ξεπέρασα ακόμα.
Κι εσύ σε πάγκο ακουμπάς
κομμάτια απ’ την καρδιά μου
και σαν εμπόρευμα φθηνό
με ξεπουλάς.
Πήγα ως την άβυσσο απ’ τον Παράδεισο
κι έγινα ένα με τη νύχτα,
σ’ ήπια και μέθυσα, στην άμμο έκτισα
μες στη φωτιά μου όλα ρίχτα.
Κι εσύ σε πάγκο ακουμπάς
κομμάτια απ’ την καρδιά μου
και σαν εμπόρευμα φθηνό
με ξεπουλάς.
Πήγα ως το θάνατο κορμί αθάνατο.