Ξυπνάς νωρίς, γελάς παντού
μια μέρα απλώνεται μπροστά σου
Στην αγκαλιά του πρωινού
ο ήλιος τρέμει στα μαλλιά σου
Κι οι χωρισμοί και οι βροχές
ποτέ ξανά δε θα σε βρούνε
Και ό,τι ζεις ζησ’ το όπως θες
δεν έχουν τίποτα να πούνε
Να, να, να, να...
Μ’ αυτό το φως και τη ζωή
ποιος πάει πάλι στη δουλειά του
Γελάς κρυφά, κι απ’ το ταξί
το σκας κι ανοίγεις τα φτερά σου
Πετάς μακριά πάνω απ’ τη γη και γίνεσαι ένα με τον ήλιο
Βάζεις στο τέρμα μουσική
και τραγουδάς όλο το ίδιο
Να, να, να, να...
Τι έχεις πάρει απ’ τον ήλιο
και θυμίζεις τη φωτιά
Τι έχεις πάρει κι από μένα
και μου λείπεις ξαφνικά
και μου λείπεις ξαφνικά...