Αφηρημένος και πάλι προχωράω
Της απονιάς σου η πίκρα με λυγάει
Όσα κι’αν μού `κανες ακόμα σ’αγαπάω
Η θύμηση σου μαχαίρι που πονάει
Μακριά σου μακριά σου μακριά σου
Θά `ναι το αύριο πικρότερο απ’το χθες
Μακριά σου μακριά σου μακριά σου
Είναι αξεπέραστος ο πόνος τι τα θες
Αφηρημένος και πάλι προχωράω
Όπου με πάει το βήμα μου πηγαίνω
Τώρα που έχασα εσένα που αγαπάω
Δεν έχω λόγους τον Ήλιο ν’ανασαίνω
Μακριά σου μακριά σου μακριά σου
Θά `ναι το αύριο πικρότερο απ’το χθες
Μακριά σου μακριά σου μακριά σου
Είναι αξεπέραστος ο πόνος τι τα θες