Όσο προσπαθώ ν’ απομακρυνθώ
κι από σένα πια φως μου να χαθώ
άλλο τόσο εσύ μου χαμογελάς γλυκά
Κι από την αρχή θα σε ερωτευτώ
και σαν το παιδί θα σ’ ακολουθώ
κι όπου και να πας θα `ρχομαι κοντά κι εγώ
Είναι άδικο πολύ
της αγάπης το παιχνίδι
που σε κάνει σαν σκουπίδι
τη μια μέρα σε παιδεύει
και την άλλη σε μεθάει
Κι άντε πάλι λέω πως τελειώνει εδώ
κι άλλο πια ποτέ δε θα σ’ αγαπώ
δεν αντέχω πια νάχω στην καρδιά καημό
Θεέ μου από ψηλά σε παρακαλώ
μη με παρατάς μόνο το φτωχό
βόηθα παναγιά
δώς μου δυνατή καρδιά
Είναι άδικο πολύ
της αγάπης το παιχνίδι
που σε κάνει σαν σκουπίδι
τη μια μέρα σε παιδεύει
και την άλλη σε μεθάει
Είναι δύσκολο ταξίδι
της αγάπης το παιχνίδι
τη μια μέρα σε σκοτώνει
και την άλλη σε γεννάει