Τρεις μέρες ελουζόσουνα
και τρεις εχτενιζόσουνα
για να βγεις στο σεργιάνι
κυρά Μικρασιάτισσα
τα χρόνια μου παράτησα
στο μαύρο σου ντιβάνι.
Γιατί φτωχά εζήσαμε
και μόνοι προχωρήσαμε,
ήταν καημός μεγάλος,
κυρά Μικρασιάτισσα ,
τα χρόνια που σε κράτησα
ο κόσμος ήταν άλλος.
Ήταν πολλά τα σφάλματα
κια μην ελπίζεις θαύματα
να γίνουν στον καιρό μας
γιατί κι εγώ ετσάκισα,
κυρά Μικρασιάτισσα,
στο θεμα το δικό μας.
Γιατί φτωχά εζήσαμε
και μόνοι προχωρήσαμε,
ήταν καημός μεγάλος,
κυρά Μικρασιάτισσα ,
τα χρόνια που σε κράτησα
ο κόσμος ήταν άλλος.