Πέσαν τα βλέφαρα βαριά,
κλειδώσανε τα χείλη
η νύχτα απόψε μου `δωσε
στα χέρια το ποτήρι.
Εγώ δεν πίνω για να πιω,
πίνω για να με σβήνει
μα ό,τι σβήνει το πιοτό
μου το ανάβει εκείνη.
Σφίγγω στα χέρια το γυαλί,
μ’ αυτό δε λέει να σπάσει
μονάχα κάνει τον κριτή
στα χείλη όταν φτάσει.