Εσύ μ’ αυτή τη γνώμη, μάνα, μανούλα μου,
εσύ μ’ αυτή τη γνώμη κι εγώ μ’ αυτό το νου,
Πάλι μεθυσμένος είσαι, πάλι τα ποτήρια σπας,
πάλι το κουτσαβάκι κάνεις, το ξύλο που θα φας.
Σγουρέ βασιλικέ μου γιατί μαράθηκες,
τώρα που σ’ έχω πίσω και πήρες κι άνθισες.
Πάλι μεθυσμένος είσαι, πάλι τα ποτήρια σπας,
πάλι το κουτσαβάκι κάνεις, το ξύλο που θα φας.
Ν’ αλλάξεις άλλη γνώμη, να κόψεις το κρασί,
γιατί θα με τρελάνεις μανούλα μου εσύ.
Πάλι μεθυσμένος είσαι, πάλι τα ποτήρια σπας,
πάλι το κουτσαβάκι κάνεις, το ξύλο που θα φας.
Εσύ κι αν δε με θέλεις, παντρεύομαι κι εγώ
και παίρνω μαύρα μάτια και παίζω και γελώ.
Πάλι μεθυσμένος είσαι, πάλι τα ποτήρια σπας,
πάλι το κουτσαβάκι κάνεις, το ξύλο που θα φας.
Δε σ’ έχω να δουλεύεις, στη φάμπρικα να πας,
για ένα τεσσαράκι, τα νιάτα σου να φας.
Πάλι μεθυσμένος είσαι, πάλι τα ποτήρια σπας,
πάλι το κουτσαβάκι κάνεις, το ξύλο που θα φας.