Στην βρύση την κρυόβρυση,
στην βρύση την κρυόβρυση που `ναι το κρυονέρι
μια βλαχοπούλα πήγαινε με το ασκί στο χέρι.
Την βλάχα την αντάμωσε,
την βλάχα την αντάμωσε ένα παλικαράκι
και τ’ όνομά της ρώτησε της πιάνει το χεράκι.
Κι αυτή ξεροκοκκίνησε,
κι αυτή ξεροκοκκίνησε και το κεφάλι σκύβει
και βάζει το μαντήλι της το πρόσωπό της κρύβει.
Βγάλε καλέ βλαχούλα μου,
βγάλε καλέ βλαχούλα μου το άσπρο σου μαντήλι
για να σου δώσω ένα φιλί στα κόκκινα σου χείλη.
Πάηνε λεβέντη στο καλό,
παηνέ λεβέντη στο καλό κι άσε με να γιομίσω
την Κυριακή παντρεύομαι τον άντρα θα φιλήσω.