Έκλεισα τα μάτια μου…
Νάρθεις στα παλάτια μου
χρόνια περιμένω.
Τρέμει το χειλάκι μου
κι είναι το φιλάκι μου
βήμα φοβισμένο.
Κάθε που θα βρω μιαν άκρη
και νυχτώνει,
μες στα μάτια μου το δάκρυ
ξημερώνει.
Φέραν τα ξενύχτια μου,
τ’ όνειρο στα δίχτυα μου
κι άλλο δεν τ’ αφήνω.
Ευτυχία μάγισσα,
σαν γυαλάκι ράγισα,
θρύψαλα θα γίνω.