'n Plastic tas vol platen en 'n gatenplant
'n Schoenendoos vol foto's
'n Tafel en 'n stoel
Nou ja, dat beetje boel
Kan best in vaders auto
Wat dozen, weinig meer
Ze hoefden maar twee keer
Van Beek en Donk naar Nijmegen op en neer
't Was een beetje krap, de gang, de kale trappen
'n Kamer, twee bij drie
'n Hok, meer is 't niet, 't slot is ook al versleten
't Is eigenlijk niet duur, vierhonderd gulden huur
Ja, alles inbegrepen
'n Prent van Anton Pieck, na elf uur geen muziek
En uitzicht op 't spoor en op 'n zeepfabriek
'n Kamer, twee bij drie
'n Hok, meer is het niet
refrain:
Zeventien, achttien jaar
Nou daar zit je, nou daar zit je
Voelt zich ineens toch wat raar
Nou, daar zit je, en je wou toch zo graag
De tafel in de hoek, de stoel voor 't bezoek
't Bed om op te zitten
De muren zijn wat goor
Maar ach, dat geeft niks, hoor
Hij zal ze nog wel witten
Hij draait 't eerste shaggie op z'n eigen stek
Vindt 't best wel spannend, best 'n beetje gek
En met 'n vaag gebaar strijkt-ie 's door z'n haren
Z'n moeder had gezegd
"Nou jongen, als 't slecht gaat, bel je ons maar even"
Dat vond-ie maar gezeik
"Zit niet te zeuren mens, doe niet zo overdreven"
Nou zit-ie in z'n kamer, zit op z'n matras
Vindt in z'n weekendtas, onder de schone was
Wat appels en peren, wat snoep
En nog wat meer