Το `θελα κι εγώ σαν τρελή
το `θελες κι εσύ πιο πολύ
κι έγινα παιδί μου για πάντα δική σου
Όμως ούτε το `χα σκεφτεί
ούτε το `χα ονειρευτεί
πόσο ευτυχισμένη θα είμαι μαζί σου
Το πρωί με ξυπνάς με φιλιά
μου χαϊδεύεις μετά τα μαλλιά
όλη μέρα γελάς
λόγια λες τρυφερά
και γεμίζεις το σπίτι χαρά
Πόσο χαίρομαι που μ’ αγαπάς
πάντα κάπου τα βράδια με πας
και τις νύχτες ρωτάς
αν κι’ εγώ σ’ αγαπώ
αλλά πια δεν μπορώ να τα πω
Βρίσκουμε τις μέρες μικρές
που περνούν γεμάτες χαρές
πάντα με την ίδια που λέγαμε τάξη
άλλο δεν προσμένω καλό
και μονάχα παρακαλώ
στη ζωή μας τίποτα να μην αλλάξει