Απ’ του Βοσπόρου τα νερά
χτυπά καμπάνα θλιβερά
καμπάνα της Αγιά Σοφιάς
και κλαίει ο σκλάβος κι ο ραγιάς.
Καίγεται η Σμύρνη καίγεται
κι η Πόλη αναστενάζει
κι ο κάμπος της ανατολής
μαύρα λουλούδια βγάζει.
Ανατολίτη μου καημέ
ανατολίτη στεναγμέ
κλαίει μαζί σου ο ντουνιάς
και η καρδιά της προσφυγιάς.
Καίγεται η Σμύρνη καίγεται
κι η Πόλη αναστενάζει
κι ο κάμπος της ανατολής
μαύρα λουλούδια βγάζει.
Απ’ του Βοσπόρου τα νερά
χτυπά καμπάνα θλιβερά
καμπάνα της Αγιά Σοφιάς
και κλαίει ο σκλάβος κι ο ραγιάς.