Δυο πρωινά λεωφορεία
πιάσανε κουβέντα για φορεία
και ρωτούσανε τον πόνο
αν μετριέται με τον τόνο.
Δυο πρωινά λεωφορεία
σαν σιωπηλή πλειοψηφία
μες τα παράπονα γεμάτα
σαν τα ξενιτεμένα νιάτα.
Πάτα γκάζι, πάτα φρένο
τίποτα δεν περιμένω
πάτα φρένο, πάτα γκάζι
δύσκολα η ζωή αλλάζει.
Δυο πρωινά λεωφορεία
φρενάρανε μπρος στην αδικία
έλα να δεις τι έχεις κάνει
καμένο λάδι στο τηγάνι.
Πάτα γκάζι, πάτα φρένο
τίποτα δεν περιμένω
πάτα φρένο, πάτα γκάζι
δύσκολα η ζωή αλλάζει.