Αν μες στης νύχτας τη σιωπή την ώρα που κοιμάσαι
ακούσεις θρήνο μακρινό να αντιλαλεί απ’ το βουνό
θα `ναι η καρδιά μου που ρωτά αν λίγο με θυμάσαι.
Τρέχουν τα δάκρυα καυτά
και την καρδιά μου καίνε
τα μάτια ψάχνουν να σε βρουν
και το χαμό σου κλαίνε.
Κι αν βλέπεις όνειρο γλυκό δε θέλω να ξυπνήσεις
θα γίνει ο θρήνος προσευχή και το παράπονο ευχή
του χωρισμού τη μοναξιά ποτέ μην τη γνωρίσεις.
Τρέχουν τα δάκρυα καυτά
και την καρδιά μου καίνε
τα μάτια ψάχνουν να σε βρουν
και το χαμό σου κλαίνε.