Μιλάμε για γαλήνη, ηρεμία,
για ειρήνη, ευτυχία
και δακρύζουμε στην σκέψη από χαρά.
Μιλάμε για έναν κόσμο ευτυχισμένο,
πάνω σε όνειρα χτισμένο,
έναν κόσμο που η καρδιά μας λαχταρά.
Κι όμως μες του κόσμου τα πλάτη
σαν καινούργιοι Πιλάτοι οι μεγάλοι μες τη Γη
όλο μίσος και οργή σε σταυρώνουν αγάπη.
Πονάμε για τον Ήλιο τον κρυμμένο,
για τον φίλο τον χαμένο,
για μια μάνα που παλεύει μοναχή.
Πονάμε για τα αδέλφια μας στα ξένα,
τα παιδιά τα ορφανεμένα
που γυρίζουνε γυμνά μες την βροχή.