Πέταξε το ρούχο της ντροπής
κι άσε με γλυκά να σ’ αγκαλιάσω
άλλο όχι μη μου ξαναπείς
αύριο μπορεί και να σε χάσω.
Όχι άλλο μη, χίλιοι ποταμοί
πνίγουν την αγάπη.
Όχι άλλο μη, τούτη τη στιγμή
ίσως δεν ξανάρθει.
Πέταξε το ρούχο της ντροπής
ζήσε την αγάπη πέρα ως πέρα
φεύγουνε τα νιάτα να σκεφτείς
φεύγουν κι οι χαρές σαν τον αγέρα.
Όχι άλλο μη, χίλιοι ποταμοί
πνίγουν την αγάπη.
Όχι άλλο μη, τούτη τη στιγμή
ίσως δεν ξανάρθει.