Άλλο ένα βράδυ στη σιωπή
πνιγμένη από αναμνήσεις
στο τώρα ζω το παρελθόν
στο μέλλον ψάχνω λύσεις.
Τσιγάρο, μοναξιά κι αλκοόλ
βλέμμα όλο αγωνία
αναζητάει στον καπνό
μια λύτρωση αγία.
Γιατί δεν έμεινε κανείς;
Τόσα είπα «σ’ αγαπώ» νωρίς
Κι εσύ, κι ας βλέπεις, δε μιλάς
γελάς, κάνεις αστεία
«Παρηγοριά στον άρρωστο»
γι’ αυτό είναι η φιλία!
Μα αυτό που σκέφτεσαι ανοιχτά
πες το κι ας με πληγώσει
κι ύστερα πάρε με αγκαλιά
μέχρι να ξημερώσει.