Σε άλλη διάσταση ταξίδεψα στο χθες
βρήκα νοήματα και σχήματα που λες
δεν άλλαξε τίποτα, δε χάθηκε τίποτα.
Οι άνθρωποι σε βλέπουν τίποτα
και όλα κινούνται ύποπτα
σε υπόγειες διαδρομές.
Φωνή μου τραγούδα
για αυτούς που πονάνε
τραγούδια αγάπης
και άστα να πάνε.
Είναι η κατάσταση περίεργη που λες
άστους να λεν, μην ακούς τις συμβουλές
χαμένη και μόνη σου κι η τρέλα τιμόνι σου.
Η μοναξιά σαν τις σκιές
σε βρίσκει μόνη
κοντά σου ζυγώνει.
και κλαίει όταν κλαις.
Φωνή μου τραγούδα
για αυτούς που πονάνε
τραγούδια αγάπης
και άστα να πάνε.