Πώς οι λέξεις μου θολώνουν
Στο χαρτί γράφω ιστορίες
για πλατιές λεωφόρους,
για ακριβές αμαρτίες
και άρχισες να μεγαλώνεις
μόνη σε δωμάτια ξένα
κι άρχισες να συνηθίζεις
μια ζωή χωρίς εσένα
Προσοχή στο κενό
Προσοχή στο κενό
Όταν όλες οι αλήθειες γίνονται ένα
Προσοχή στο κενό
Προσοχή στο κενό
Να μη φύγει η ζωή σου για ένα ψέμα
Πώς οι λέξεις μου θολώνουν,
παίζουν θέατρο στον δρόμο,
ψάχνοντας για ένα χέρι
που σε πιάνει απ’ τον ώμο
Τις στιγμές που το σκοτάδι
και το φως γίνονται ένα
κι άρχισες να συνηθίζεις
μια ζωή χωρίς εσένα