Άκου η γη κινείται
κάτω απ’ τ’ αστέρια της οροφής
κι όσο κι αν συγκινείται δε θα τη δει
να κλαίει κανείς.
Σ’ άκουσα πάλι να ζητάς συγγνώμη
για τις μεγάλες τις πληγές,
για όλα αυτά που της χρωστάς ακόμη,
για τις μεγάλες της στιγμές.
Άκου η γη κινείται
μέσα σε μπόρες και σε βροχές
κι όσο κι αν σ’ εκδικείται
σου δίνει πάντα αυτό που θες.
Σ’ άκουσα πάλι να ζητάς συγγνώμη
για τις μεγάλες τις πληγές,
για όλα αυτά που της χρωστάς ακόμη,
για τις μεγάλες της στιγμές.