Περιμένω τόση ώρα στη γωνία
δε με νοιάζει τι κι αν κάνει παγωνιά
μια ελπίδα και να σε έβλεπα ξανά
το μυαλό μου στα παλιά μας τριγυρνά
Πόσο θέλω μια στιγμή να φανείς
σαν ν’ ακούω τη δικιά σου φωνή
δεν αντέχω ο καιρός να περνά γύρνα ξανά
Ψάχνω χίλιες δυο προφάσεις να σε δω
και δε ρίχνω τον τρελό μου εγωισμό
μετανιώνω για τη στάση που κρατούσα
και να φτιάξω ό,τι χάλασα ας μπορούσα
Πόσο θέλω μια στιγμή να φανείς
σαν ν’ ακούω τη δικιά σου φωνή
δεν αντέχω ο καιρός να περνά γύρνα ξανά
γύρνα ξανά
γύρνα ξανά