Έτσι όπως κάθεσαι και δίχως να μιλάς
Βλέπω τα μάτια σου να κρύβουνε πολλά
Βλέμμα της ντροπής, δεν ξέρεις τι να πεις
Χάνονται τα λόγια όπως και μεις.
Πες μου
Πού `ν τα τραγούδια μου που έγραφα για σένα
Πες μου
Ήτανε όνειρα που πήγανε χαμένα
Πες μου
Πού `ναι τα χρόνια που σου πλήρωνα με αίμα
Θεέ μου, πώς είναι δυνατόν να ήσουν ψέμα
Μονάχα ψέμα, μονάχα ψέμα.
Η ώρα φεύγει με παράπονο πικρό
Και συ μπροστά μου ένα όνειρο νεκρό
Μη ζητήσεις μη, συγγνώμη τη στιγμή
Που κλείνουνε για πάντα οι ουρανοί.
Πες μου
Πού `ν τα τραγούδια μου που έγραφα για σένα
Πες μου
Ήτανε όνειρα που πήγανε χαμένα
Πες μου
Πού `ναι τα χρόνια που σου πλήρωνα με αίμα
Θεέ μου, πώς είναι δυνατόν να ήσουν ψέμα
Μονάχα ψέμα, μονάχα ψέμα.